พอมาถึงก็ประมาณ 11 โมงครึ่งล่ะครับ เปิด Google Map ตามหาร้าน Satou Steak House จะอยู่เลยตรอก Harmonica Yokocho ไปหน่อยนึง ร้านนี้ได้รับความนิยมเพราะมีสเต็กเนื้อคุณภาพดีในราคาที่ไม่แพง ไปถึงหน้าร้านคือคนนั่งกันเต็มร้านแล้ว เราก็มายืนต่อคิวตรงบันไดทางขึ้นร้านแทน ซึ่งมันชันมากๆ พลาดตกไปนี่คอหักคาที่ได้เลย (´＿｀｡)
รอคิวจนได้เข้ามานั่งกิน ซึ่งเมนูเป็นคันจิล้วนๆเลย อ่านไม่ออก จึงสั่งเมนูเซ็ตแนะนำประจำวันของวันนี้ไปล่ะกัน มันคืออะไรก็ยังไม่รู้เลย (_ _。)
พอเสิร์พมา โอ้วว้าว ดูดีแหะ (＾～＾)
เนื้อนุ่มหอมกลมกล่อมอร่อยมาก ชุ่มฉ่ำสวรรค์สร้าง ไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูดได้ถูก รู้แต่ว่าถ้ามีครั้งหน้า มาจัดอีกแน่นอน ヽ(ﾟ◇ﾟ )ﾉ
จนกินหมดก็เช็คบิลออกมา แต่ยังไม่หมดแค่นั้น ...
เราก็มาหาอะไรกินต่อข้างล่างอีก ซึ่งเป็นร้าน Satou ร้านเดียวกันนั้นล่ะ แต่ว่าอันนี้ขายอาหารแนวของทอด พวก コロッケ อะไรพวกนี้ ด้วยความที่หิวโหย จัดรวบมื้อเช้าและกลางวัน และเผื่อหิวตอนเย็นอีกเล็กน้อย จึงได้ผลลัพท์ออกมาเป็นสั่งมันมาทุกอย่าง อย่างล่ะชิ้น (｡・ε・｡)
ยืนกินแถวๆนั้นนี่ล่ะ จนอิ่มได้ที่แล้ว จึงเดินเล่นสำรวจต่อแถวนั้น แต่เดินได้พักนึงก็ไม่ไหวล่ะ ฝนเริ่มตกหนาเม็ดขึ้น จึดตัดสินใจว่า ไปเดินต่อที่ Nakano Broadway ดีกว่า นี่นั้นมีหลังคาทั้งแถบ ได้เดินได้ยาวๆ
มาถึง Nakano ก็ประมาณ บ่ายโมงครึ่งได้ล่ะ เดินวนไปวนมา หาของสนองกิเลสตัวเอง จนไปหยุดชะงักที่โปสเตอร์หน้าร้านหนังสือเจ้านึง
โปสเตอร์โปรโมท Photo Book ของวง 10COLOR'S ช่างงดงาม จึงจ้องมองแล้วถ่ายเก็บไว้เตือนใจ ว่าเรายังไม่ได้สั่งนะ wwww เดินวนจนเหนื่อย แบบไม่รู้จะทำอะไรต่อล่ะ จึงย้อนกลับไปหาร้าน Starbucks นั่งชิลแถว Kichijoji ล่ะกัน (￣ー￣；
ต่อจากนี้กลับเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น!!! (°Д°；≡°Д°；)
ผมไปถึงสถานี Kichijoji ก็เดินหาร้าน Starbucks ในห้าง Atre แต่พอไปถึงคนเต็มร้านเลยแหะ เคว้งเลย ไม่มีที่นั่งเลยอ่า.. เดินคอตกไปหาสาขาอื่นล่ะกัน เดินออกจากสถานีมามุ่งหน้าไปทาง Yodobashi Kichijoji เห็นไกลๆมีร้าน Starbucks อยู่สาขานึงอยู่ตรงข้ามพอดีจึงเดินจ้ำไป พอถึงหน้าร้าน อ้าวเห้ย คนนั่งกันเต็มอีกแล้ว เฟลไม่ไหวล่ะ ไปเดินเล่น Yodobashi ก็ได้ฟร่ะ (・_・;)
แต่ขณะที่เดินไปจะถึงหน้าห้างอยู่แล้ว เจอรูกิเดินกับเพื่อนสวนมาพอดี อื้อหือ ทำไงดี ทำตัวไม่ถูก ต่างฝ่ายต่างเหลือบมามองหน้าสบตาโดยบังเอิญ แล้วก็หันกันไปคนล่ะทาง เราก็ไม่ไหวล่ะ เขิน.. เดินหนีเข้าห้างแม่งเลย (＞＜;)
เดินวนอยู่ในห้างสัก 10-15 นาทีได้มั่ง กะว่าปลอดภัยล่ะ จึงเดินออกมาอีกประตูนึง แต่สิ่งที่เจออยู่ตรงหน้า คือรูกิยืนกดมือถืออยู่ตรงที่นั่งตรงหน้าประตู อ้าวเห้ย ไมอะไรงี้ เราก็แก้เขินอีกรอบเดินไปดูเคสมือถือตรงแผนกแถวนั้นแทน พร้อมเหลือบสายตาแอบมองอยู่ไกลๆว่าไปยังหว่า
เดินวนไปวนมาจนไม่รู้จะทำอะไรล่ะ ออกไปสู้หน้าอีกรอบล่ะกัน แกล้งทำเป็นเดินย้อนกลับไปสถานี Kichijoji คราวนี้เดินผ่านหน้ารูกิไปอย่างแมนๆ พอเดินเลยไปได้สักพัก อ้าวเห้ย คราวนี้เจอน้องๆ ミレニアムガールズ ทั้งวงเดินสวนมาเลย ผมนี่ตัวลีบ เดินหลบก้มหน้าก้มตาทำเป็นกดมือถืออย่างไว จนพ้นระบะปลอดภัยก็ถอนหายใจรัวๆ ทำไมโชคชะตาจะเล่นตลกอะไรกับฉันมากมายวะ นี่มาครั้งนี้กะจะมาบอกลานะเนี่ย ｡ﾟ(T^T)ﾟ｡
ล่ะแล้วก็ได้ไปหาที่นั่งเลียแผลใจ จิบกาแฟรอกันเสียที (-_-メ
โดยส่วนตัวแล้วชอบรสชาติของ Starbucks ที่ญี่ปุ่นมากกว่าของไทยซะอีก วัตถุดิบ ความหอมมันมันดีเยี่ยมกว่าเยอะมากๆๆๆ (＾～＾)
จน 17.30 น. ได้เวลาอันเป็นสมควร เราก็มารอที่หน้า 吉祥寺CLUB SEATA
เนื่องจากมาเร็วไป คนยังไม่ค่อยมีมาด้วยล่ะ เย็นนี้ดีหน่อย ฝนไม่ตกหนักเหมือนเมื่อวาน ยืนคอยไปสักพักก็เรียกเข้าแถวตามคิวกันล่ะครับ ผมได้ลำดับที่ 55 จากการส่ง e-mail มาจองเอาไว้ตั้งแต่อยู่ที่ไทย (อันนี้ขอบคุณสต๊าฟซังมาก ที่อ่านเมล์ผมออก เพราะภาษามั่วมาก ใช้เว็บช่วยแปลเอา เลยจองมาได้แค่นี้ก็ดีมากล่ะ) (^ε^)♪
เข้างานมาวันนี้ คนมาค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว มีหน้าแปลกใหม่หรือตัวละครลับโผล่มาเยอะพอควร ส่วนขาประจำจากการที่เจอรอบที่แล้วก็ยังมากันเหมือนเดิมครับ
Last Live วันนี้น้องๆตั้งใจ ทุ่มเท พยายาม จัดเต็มมาก เป็นอีก Live ที่ผมประทับใจมากที่สุดในชีวิตเลย ทุกเพลงมีที่เด็ดในเพลงของมันเอง มีเพลงอะไรที่เคยโชว์ไปแล้ว ก็งัดออกมาแสดงจนหมด คนดูสนุกและประทับใจตลอดงาน จนมาถึงช่วงท้ายของงาน ก็เห็นได้ชัดว่าน้องๆบางคนก็เริ่มจะหน้าเบะๆร้องไห้กันแล้ว ก็ใช่สิ มันเป็น Last Live ครั้งสุดท้ายแล้ว ミレニアムガールズ กำลังจะยุบแล้ว （/TДT)/
น้องก็ร้องเพลงไปร้องไห้ไป คนดูข้างล่างก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน น้ำตาเอ่อที่ขอบตา จนจบช่วง Encore ไป บรรยากาศมันเศร้าๆเหงาๆมาก（Ｔ＿Ｔ）
แต่แล้วก็มี VTR ฉายขึ้นมา!!! ∑ヾ(￣0￣;ﾉ
原宿物語 (Harajuku Monogatari) โปรเจ็คส์ใหม่ของค่าย ซึ่งจะจัดแบ่งยูนิตใหม่ ให้กับน้องๆ โดยจะทยอยประกาศรายชื่อและยูนิตภายในเดือนกันยายนนี่ล่ะ แล้ว VTR ก็จบไป พร้อมกับความงุนงงของน้องๆ ミレニアムガールズ บนเวทีและแฟนๆที่มาดู ก็เอาเป็นว่ามีความหวังล่ะกันเนอะ ที่จะได้เจอน้องๆกันต่อ แต่ภายใต้ชื่อโปรเจ็คส์ใหม่ 原宿物語 แทนนะ (*_*)
ส่วนอีเว็นท์ท้ายงาน ก็จัดหนักตามเคย ( ﾟ ▽ ﾟ ;)
เราก็ได้ร่ำลารูกิจัง ว่าเราคงไม่ได้มาเจออีกนานเลยนะ คงได้เจออีกทีก็ปีหน้าเลย รูกิตอบกลับมาว่า "มาอีกสิ ปีนี้นี่ล่ะ คริสมาสก็ได้ ตั๋วเครื่องบินน่ะ จองๆมาเลย อยากเจอ" ผมก็เอิ่ม "ไม่รู้จะว่าไงดี แต่ก็คงปีหน้านั่นล่ะ" (ปีนี้หมดงบล่ะ) รูกิย้ำคำ "ปีหน้า" แล้วงอนไปเลย อ่า.... ถ้าไม่มาหาภายในปีนี้อีก ปีหน้าฉันจะโดนไม้แขวนเสื้อมั้ยล่ะเนี่ย (＠￣Д￣＠；)
แล้วก็วนมาถึงใบอีเว้นท์ใบสุดท้ายในมือ ซึ่งเป็นรอบสุดท้าย แต่สต๊าฟซังตัดแถวข้างหน้าแถว ไปแล้วอ่ะ ทำไงดี นี่ฉันต้องทิ้งใบนี้ไปเหรอเนี่ย ｡ﾟ(T^T)ﾟ｡
คนที่ต่อแถวอยู่ท้ายสุด เป็นแฟนคลับขาประจำสองคน ที่คนนึงเราเจอเขาบ่อยมากในอีเว็นท์ตอนมารอบที่แล้วชื่อนาโอะ (รู้ชื่อจาก twitter) ส่วนอีกท่านนึงเราไม่รู้ชื่ออ่ะ เขาก็บอกเราว่า "ไว้เก็บไว้ใช้ในงานหน้าได้" ผมจึงตอบว่า "มะรืนนี้ผมก็กลับประเทศไทยแล้วอ่ะครับ" อืมแล้วสองคนนั้นก็บอกว่าให้ลองคุยกับสต๊าฟดู ผมก็เลยโบกมือเรียกสต๊าฟ แต่ไม่มีใครคนไหนหันมามองเลย 。(´д｀lll)
ยืนงงๆได้สักพัก นาโอะซังก็คุยกับเราถามว่า "จะถ่ายเชะกิกับใครเหรอ" เราเลยตอบไปว่า "รูกิจังครับ" เขาเลยทำมือชี้ไปหน้าตัวเขา แล้วบอกให้มาอยู่หน้าคิวเขาได้ ^_^ ... โอ้ว Thank You Very much ขอบคุณมากๆเลยครับ ありがとうございます โค้งขอบคุณไป 2-3 รอบ อีเว็นท์ใบสุดท้ายจึงจบที่ความประทับใจของแฟนคลับวงนี้ครับ ｡ﾟ(T^T)ﾟ｡
ท้ายสุดนี้ผมจะไม่มีวันลืมความอบอุ่นและความรู้สึกดีๆของน้องๆวง ミレニアムガールズ และแฟนคลับของวงนี้ไปอย่างแน่ๆ ไว้ถ้ามีโอกาสหน้า เราคงได้เจอกันอีกนะ (ﾉω･､)
บ๊ายบาย さよならミレニアムガールズ、こんにちは原宿物語