安息
ān xī
抱琴㩗酒
bào qǐn xié jiǔ
壮大君行色
zhuàng jūn xíng sè
既去莫踌躇
jì qù mò chóu chú
道何妨 托体青山成千古
dào hé fáng tuō tǐ qīng shān chéng qiān gǔ
天地终长在
tiān dì zhōng cháng zài
算人寿 百年如朝暮
suàn rén shòu bāi nián rú cháo mù
从来都 被红尘误
cóng lái dōu bèi hóng chén wù
追烟逐草
zhuī yān zhú cāo
所得何如
suǒ děi hé rú
黄泥污秀骨
huáng ní wū xiù gū
问世间 谁人不似风吹絮
wèn shì jiān shuí rén bú shì fēng chuī xù
我亦人间客
wǒ yì rén jiān kè
倩妙手 难将生平赋
qiàn miào shǒu nán jiāng shēng píng fù
空对山河嗟荣辱
kōng duì shān hé jiē róng rǔ
应如千万人
yíng rú qiāng wàn rén
魂魄野且孤
hùn pò yě gū
就中多少旧故
jiù zhōng duō shǎo jiù gù
殷勤频劝归
yīn qín pín quàn guī
偏向松下去
piān xiàng sōng xià qù
徘徊久 此心多长触
pái huài jiǔ cǐ xīn duō chēng chù
魂兮 莫忘来时路
hún xī mò wàng lái shì lù
应如千万人
yíng rú qiāng wàn rén
魂魄野且孤
hùn pò yě gū
就中多少旧故
jiù zhōng duō shǎo jiù gù
殷勤频劝归
yīn qín pín quàn guī
偏向松下去
piān xiàng sōng xià qù
徘徊久 此心多长触
pái huài jiǔ cǐ xīn duō chēng chù
魂兮 莫忘来时路
hún xī mò wàng lái shì lù
