ไม่เอาอีกแล้ว
ไม่อยากไปทำแล้ว
ฉันจะอยู่ด้วยความรู้สึกแบบนี้ไปเรื่อยๆล่ะ แต่ก็จะตั้งใจทำงานอยู่เหมือนเดิม แต่ถ้ามีโอกาสอื่นที่ดีกว่าฉันก็จะไปทันที
ตามจริง จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ถึงความต้องการของตัวเองเลย อยากให้ชีวิตของตัวเองเป็นยังไง เป็นแบบไหนก็ไม่สามารถถพูดออกมาได้
ไม่ใช่ว่ากลัวผิดหวังอะไรหรอกนะ แต่มันไม่มีไรให้คิดเลยต่างหาก
นี่ฉันกำลังเป็นผู้ใหญ่แบบไหนกันแน่นะ?