ในปี พ.ศ. 2566 ประเทศไทยกำลังเผชิญกับความท้าทายด้านสุขภาพที่สำคัญ เนื่องจากความชุกของโรคไม่ติดต่อ (NCDs) ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง NCDs หรือที่รู้จักกันในชื่อโรคจากวิถีชีวิต ครอบคลุมเงื่อนไขทางการแพทย์หลายอย่างที่ไม่ได้แพร่เชื้อโดยตรงจากคนสู่คน แต่ส่วนใหญ่จะได้รับอิทธิพลจากพฤติกรรมและการเลือกรูปแบบการใช้ชีวิตของแต่ละบุคคล ได้แก่โรคหลอดเลือดหัวใจ เบาหวาน โรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรัง และมะเร็งบางชนิด
ความชุกและภูมิระบาดวิทยา:
ประเทศไทยมีความชุกของโรคไม่ติดต่อเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ปัจจัยต่างๆ เช่น การขยายตัวของเมือง วิถีชีวิตที่ต้องอยู่ประจำที่ อาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ ข้อมูลโรค และจำนวนประชากรสูงวัย มีส่วนทำให้ภาระโรค NCDs เพิ่มมากขึ้น ผลกระทบนี้ไม่เพียงแต่เกิดขึ้นในเมืองใหญ่ๆ เท่านั้น แต่ยังรวมถึงพื้นที่ชนบทที่มีการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างรวดเร็วอีกด้วย
โรคหัวใจและหลอดเลือด:
โรคหัวใจและหลอดเลือด รวมถึงภาวะหัวใจวายและโรคหลอดเลือดสมอง ยังคงเป็นสาเหตุสำคัญของการเจ็บป่วยและเสียชีวิตในประเทศไทย ความดันโลหิตสูง การสูบบุหรี่ และการรับประทานอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้อัตราการเกิดภาวะที่เกี่ยวข้องกับหัวใจเพิ่มขึ้น ความพยายามในการส่งเสริมความตระหนักรู้และมาตรการป้องกันยังดำเนินอยู่ แต่ความท้าทายยังคงมีอยู่
การแพร่ระบาดของโรคเบาหวาน:
โรคเบาหวานได้แพร่ระบาดถึงสัดส่วนที่ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อประชากรไทย นิสัยการบริโภคอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ การออกกำลังกายไม่เพียงพอ และความบกพร่องทางพันธุกรรม ส่งผลให้ผู้ป่วยโรคเบาหวานทั้งประเภท 1 และ 2 เพิ่มขึ้น มีการรณรงค์ด้านสาธารณสุขที่เน้นการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตและการตรวจหาโรคตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อลดจำนวนที่เพิ่มขึ้น
สภาพระบบทางเดินหายใจเรื้อรัง: